De
StichtinG NatuurCentruM
RotterdaM is in 1993 opgericht.
Het idee voor oprichting is geboren toen de
studieavonden van de Koninklijke Nederlandse Natuurhistorische
Vereniging Afdeling Rotterdam (KNNV ROTTERDAM) zich
uitbreidden en de behoefte aan een permanente studieruimte
steeds sterker werd.
Bij de studie van de
natuur bleek bovendien dat de literatuur te kort schoot.
Indien alle natuurinformatie van een computer af te
lezen zou kunnen worden dan zou het vergaren van
natuurkennis een stuk eenvoudiger zijn. Zo'n systeem bleek
niet te vinden, ook niet op het internet. Dan zelf maar aan
de slag.
Als de werkzaamheden onder
verantwoordelijkheid van de KNNV ROTTERDAM niet langer te
organiseren zijn, komt de Stichting uit de kast en komt het
werken aan het digitale informatiesysteem pas goed op gang.
Er worden meerdere computers aangetrokken en
de medewerkers werden betrokken via de Vrijwilligers
Vacaturebank.
Het aantal werkplekken bleef steeds tot 10
beperkt. Het aantal dagdelen dat bij het Nivon voor zaal 12
werd gehuurd neemt geleidelijk aan toe tot 5 werkdagen per
week.
Ook andere taken werden samengesteld zoals
computers repareren en klussen met hout. Ook het verkopen van
allerhande artikelen zoals boeken en modelhuisjes kreeg handen
en voeten. De Leerwerkplaats kende zodoende 30 verschillende
vrijwilligersfuncties. Werkervaring laten opdoen wordt dan een
belangrijke functie van het Natuurcentrum.
In 2015 is het Natuurcentrum nog immer
gehuisvest in zaal 12 van het Nivoncentrum.
De ruimte voldoet
al lang niet meer.
Te weinig werkplekken en te weinig
bergruimte. Het ontbreken van een technische werkruimte wordt
als een groot gemis ervaren.
In 2019 kan een tweede
zaal worden betrokken. Daarin worden de technische werkzaamheden
samengebracht, t.w. computers repareren, huisjes renoveren,
houtbewerking, textielbewerking, poppen opknappen, magazijn en
inkomende en uitgaande goederen. Hierdoor werd het mogelijk een
meer bedrijfsmatig productieproces in te voeren.
Zie
LEREN WERKEN
IN PRODUCTIEPROCES
Het ontbreken van een eigen
voordeur is een gemis dat bij elk evenement pijnlijk wordt
gevoeld als de trappen moeten worden afgedaald om een
deelnemer of medewerker binnen te laten.
In maart 2020 komt alles stil te liggen
vanwege de coronacrisis.
|