Ontleend aan... ??

Voormalige ligging: Plantagelaan
Huidige ligging: Oude Plantagedreef

Voormalige ontwerpers:
- J.D. Zocher jr., 1856
- L.P. Zocher, 1856
- D.G. Vervooren, 1897.
Ontwerpers: ??

De Oude Plantage maakte halverwege de negentiende eeuw deel uit van een Arcadische wandeling via de singels rond het oude Rotterdam tot aan Het Park aan de Westzeedijk.

Tegenwoordig is het niet meer dan een groene driehoek aan de buitenzijde van de Hoge Zeedijk van de Nieuwe Maas. Het overige deel van het voormalige langgerekte park is bebouwd geweest als drinkwaterleidingterrein en tegenwoordig veranderd in een woonwijk.

De Plantage heet Oude Plantage omdat zij oorspronkelijk uit 1769 dateert. Toen heette zij nog de Nieuwe Plantage. Het was niet alleen het eerste park van Rotterdam, maar tevens een van de eerste openbare parken in Nederland in formele stijl aangelegd. Als ontwerper wordt een zekere Zuidewijck genoemd. Het park werd echter door de Rotterdammers matig bezocht.

In 1856, toen de Zochers opdracht kregen een nieuw ontwerp voor dit park te maken, was de plantage, die inmiddels was gemoderniseerd in vroege landschapsstijl, sterk verwilderd. Omdat de Zochers een Nieuwe Plantage hadden aangelegd tussen de Oostzeedijk en de Oudedijk, was er vanaf dat moment sprake van een Oude en een Nieuwe Plantage.
Er bestonden plannen om op de Oude Plantage een villawijk aan te leggen tussen het groen. Het ontwerp week hierdoor enigszins af van de andere wandelparken van de Zochers in landschapsstijl.
Ondanks de overvloedige aanwezigheid van water, in de vorm van de Nieuwe Maas op deze plaats, ontwierpen de Zochers ook hier hun geliefde 'natuurlijke' beekpartij. Het park bestond uit een besloten deel met doorkijkjes naar de rivier en een opener oeverstrook. Het plan werd niet, of mogelijk slechts ten dele, uitgevoerd; de villa's zijn er in elk geval nooit gekomen.

In 1897 werd het park door de gemeentelijke tuinarchitect D.G. Vervooren veranderd in landschapsstijl, waarin hier en daar de oude lanen nog herkenbaar bleven. Er werd een theeschenkerij ingericht en het parkbezoek nam toe. Tijdens de hongerwinter werden de bomen in het park echter door de Rotterdammers massaal gekapt en als brandhout opgestookt.

Na de bevrijding werd het park verwaarloosd, of liever vergeten. Het theehuis raakte in verval en er ontstond een spontaan wilgenbos dat zich uitstekend thuisvoelde op het niet erg afwaterende terrein waar je door de vele plassen moeilijk een weg kon banen. Als speelterrein voor de jeugd was het echter ideaal. Alles mocht, boompje klimmen, kuilen graven en boomhutten maken waar elders geen mogelijkheid voor was.

Bij de bouw van de eerste metrobuis op de Coolsingel heeft men met de uitgegraven grond het park tot dijkhoogte begraven. Jaren later toen de bagger was ingedikt werd op dit gronddepot een parkje aangelegd dat men doodleuk Oude plantage heeft genoemd terwijl van de zo typische, buitendijkse ligging aan de Maas geen sprake meer was.

Vanaf 1964 is het terrein eenvoudig en spaarzaam ingeplant en veranderd in grasvelden met heesters en bomen in rechtlijnig verband. De open plekken zijn bij mooi weer in gebruik als ligweide. Opvallend is de halfronde Oude Plantagedreef met een cirkel van populieren daarbinnen.

In het nieuwe millennium heeft de Gemeente Rotterdam een plan gemaakt om ter plaatse van de huidige Oude Plantage een brug over de Nieuwe Maas te maken.

.

/\
NaaR
BoVeN

Vragen, correcties, aanvullingen of tips ontvangen wij graag per E-MAIL.

/OUDEPLAN.htm

© StichtinG NatuurCentruM RotterdaM

WEBSITEREDACTIE

Voor het laatst bijgewerkt op 31 oktober 2015

Beschrijving

Trefwoorden